Strop Teriva – ile kosztuje i na co zwracać uwagę przy montarzu?
Wybór odpowiedniego stropu to jedna z kluczowych decyzji w procesie budowy, mająca wpływ na stabilność konstrukcji, komfort akustyczny i termiczny, a także koszty inwestycji. Wśród dostępnych na rynku rozwiązań, strop Teriva niezmiennie cieszy się dużą popularnością, szczególnie w budownictwie jednorodzinnym. Jest to rodzaj stropu gęstożebrowego (belkowo-pustakowego), który łączy zalety prefabrykacji z elastycznością montażu na placu budowy. Niniejszy artykuł stanowi kompleksowy przewodnik po systemach Teriva, omawiając ich budowę, rodzaje, zalety i wady, koszty oraz istotne aspekty montażu, w tym znaczenie żeber rozdzielczych.
Ile kosztuje strop Teriva na 100m2?
Kwestia kosztów jest zawsze jednym z najważniejszych czynników decyzyjnych w budownictwie. Planując inwestycję, warto wiedzieć, ile kosztuje strop Teriva na 100m2 i co wpływa na tę cenę. Łączny koszt wykonania takiego stropu w latach 2024/2025 szacuje się na kwotę od około 20 000 zł do 31 500 zł. Oznacza to, że średnia cena za 1 m² (materiał plus robocizna) waha się od 200 zł do 315 zł.
Co wpływa na cenę?
Na ostateczną cenę składają się dwa główne elementy: koszty materiałów i robocizny. Koszty materiałów, obejmujące belki, pustaki, zbrojenie i beton, wynoszą zazwyczaj od 100 zł do 190 zł za metr kwadratowy, co dla 100 m² daje sumę od 10 000 zł do 19 000 zł netto. Na ich wysokość wpływa typ zastosowanych belek, rodzaj pustaków (ceramiczne są zwykle droższe od betonowych) oraz rozpiętość stropu. Koszty robocizny to drugi istotny składnik, z cenami za metr kwadratowy w przedziale od 94 zł do 125 zł, co przekłada się na wydatek rzędu 9 400 zł do 12 500 zł dla powierzchni 100 m². Należy również uwzględnić koszty dodatkowe, takie jak transport materiałów, którego warunki należy ustalić przed zamówieniem, oraz wydatki związane ze stemplowaniem i deskowaniem krawędzi.
Co to jest strop Teriva i jak jest zbudowany?
Strop Teriva to nowoczesny, monolityczno-prefabrykowany system stropowy, powszechnie określany jako strop gęstożebrowy lub strop belkowo-pustakowy. Jego konstrukcja opiera się na połączeniu elementów prefabrykowanych z betonem wylewanym na placu budowy. To rozwiązanie, doceniane za swoją efektywność, jest dostępne w ofercie wielu producentów. Jednym z wykonawców, który zna technologię i wykonuje kostrukcje wysokiej jakości jest dachmur.com.pl/. Tego typu konstrukcja opiera się na trzech kluczowych elementach. Pierwszym z nich są prefabrykowane belki stropowe, najczęściej kratownicowe ze stopką betonową wykonaną z betonu klasy C50/60, które stanowią trzon konstrukcji i przenoszą większość obciążeń. Drugim elementem są pustaki stropowe, które wypełniają przestrzeń między belkami i mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak beton, keramzyt, ceramika czy styropian, co wpływa na właściwości użytkowe stropu. Całość scala nadbeton, czyli warstwa betonu o klasie nie niższej niż C12/15 (lub C16/20), wylewana na budowie, która po stwardnieniu tworzy spójną, monolityczną płytę.
System ten charakteryzuje się typowymi parametrami, takimi jak osiowy rozstaw belek wynoszący zazwyczaj 600 mm oraz szerokość pustaków wynosząca 520 mm. Całkowita grubość konstrukcyjna waha się od 230 mm do 340 mm, w zależności od typu stropu i jego rozpiętości. Maksymalna rozpiętość stropu może osiągać od 7,2 m do nawet 7,6 m, przy relatywnie niskiej masie jednostkowej od 280 kg/m ² do 380 kg/m ², co jest wartością niższą w porównaniu do stropów monolitycznych.
Rodzaje stropów Teriva – wybierz odpowiedni dla swojej budowy
System Teriva ewoluował na przestrzeni lat, oferując różnorodne warianty dostosowane do specyficznych wymagań konstrukcyjnych i użytkowych. Wybór odpowiedniego typu stropu ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji kosztów i parametrów budynku. Do głównych typów należą podstawowy i najpopularniejszy wariant Teriva I (4.0/1), często znany jako Teriva Nova, oraz jego udoskonalone wersje, takie jak Teriva I Bis, Teriva 4.0/2 i Teriva 4.0/3, oferujące zwiększone możliwości. Dla konstrukcji o większych obciążeniach lub rozpiętościach przeznaczone są systemy Teriva 6.0 i Teriva 8.0. Na rynku dostępne są również warianty specjalne. Przykładem jest Teriva Light, w której zastosowanie pustaków styropianowych znacząco obniża ciężar własny stropu i poprawia jego izolacyjność termiczną. Inne innowacyjne rozwiązania to na przykład Teriva Panel, Teriva Smart, Teriva Vector czy Teriva Plus.
Uniwersalność systemu sprawia, że znajduje on zastosowanie nie tylko w budownictwie jednorodzinnym, gdzie ceniony jest za prostotę montażu, ale także w budownictwie wielorodzinnym o średnich obciążeniach oraz w budynkach użyteczności publicznej, w których istotne są wysokie parametry wytrzymałościowe i akustyczne. Warto dodać, że firma Dachmur w swojej ofercie posiada m.in. systemy Stropex – warianty Stropy Terriva I / Terriva 4.0/1 (Terriva Nova) z wysokiej jakości keramzytowymi pustakami stropowymi.
Zalety i wady stropów Teriva – czy to rozwiązanie dla Ciebie?
Decyzja o wyborze stropu powinna być poprzedzona analizą zarówno korzyści, jak i potencjalnych ograniczeń danego rozwiązania. Do najważniejszych zalet stropów Teriva należy zaliczyć przede wszystkim wysoką sztywność i wytrzymałość, wynikającą z zastosowania prefabrykowanych belek strunobetonowych klasy C50/60, które gwarantują bardzo dobrą nośność i odporność na ugięcia. System ten zapewnia również dobrą izolacyjność termiczną, co przekłada się na realne oszczędności w kosztach ogrzewania, a także zadowalającą izolacyjność akustyczną. Kolejnym atutem jest niski ciężar własny w porównaniu do monolitycznych stropów żelbetowych, co ułatwia montaż i zmniejsza obciążenie fundamentów. Co więcej, szybki i prosty montaż, który nie wymaga użycia ciężkiego sprzętu ani pełnego deskowania, przyspiesza prace i obniża koszty. System cechuje się także uniwersalnością i elastycznością, umożliwiając tworzenie konstrukcji o różnych kształtach, a belki można docinać na budowie. Nie bez znaczenia jest również wysoka odporność ogniowa.
Mimo licznych zalet, stropy Teriva mają również pewne ograniczenia. Jednym z nich jest ryzyko klawiszowania, czyli nierównomiernego uginania się belek pod obciążeniem, któremu zapobiega się poprzez stosowanie żeber rozdzielczych. Chociaż montaż jest szybki, bywa on również pracochłonny, ponieważ wymaga precyzyjnego ustawienia wielu podpór montażowych i starannego wykonania żeber. Warto też pamiętać, że w porównaniu do stropów monolitycznych, Teriva ma zazwyczaj mniejszą nośność, co może ograniczać jej zastosowanie w budynkach o bardzo dużych obciążeniach. Ograniczeniem może być również brak możliwości swobodnego ukrycia instalacji wewnątrz konstrukcji stropu.
Co ile dawać rozdzielacze w stropie Teriba i dlaczego jest ważne?
Jednym z kluczowych elementów zapewniających prawidłowe funkcjonowanie stropu Teriva jest żebro rozdzielcze. Jego głównym zadaniem jest zapobieganie wspomnianemu wcześniej „klawiszowaniu” belek oraz równomierne rozkładanie obciążeń skupionych na większą powierzchnię konstrukcji. Zrozumienie, co ile należy stosować żebro rozdzielcze w stropie Teriva, jest fundamentalne dla bezpieczeństwa i trwałości budynku. Zasady jego rozmieszczania są ściśle powiązane z rozpiętością stropu. W przypadku konstrukcji o rozpiętości do 3 metrów ich stosowanie zazwyczaj nie jest konieczne. Gdy rozpiętość mieści się w przedziale od 3 do 4,5 metra, zaleca się wykonanie jednego żebra, najczęściej w środku rozpiętości. Dla rozpiętości od 4 do 6 metrów należy zastosować już dwa żebra rozdzielcze, rozmieszczone symetrycznie. Natomiast powyżej 6 metrów konieczne jest wykonanie co najmniej dwóch żeber, z zachowaniem odległości między nimi oraz między nimi a podporami wynoszącej około 1/3 rozpiętości stropu.
Samo wykonanie żebra polega na rozsunięciu pustaków stropowych o 7-10 cm, co tworzy przestrzeń do zalania betonem. Zbrojenie składa się z dwóch prętów o średnicy minimum 10-12 mm (jeden u góry, jeden u dołu), połączonych strzemionami co około 60 cm. Ważne jest, aby pustaki przylegające do wieńców, podciągów lub żeber rozdzielczych były zadeklowane, na przykład kawałkami styropianu, co zapobiegnie wpływaniu mieszanki betonowej do ich wnętrza.
Co warto wiedzieć na temat montażu i transportu stropu Teriva?
Proces montażu stropu Teriva, choć uchodzi za prosty i szybki, wymaga przestrzegania określonych zasad. Podczas prac konstrukcja musi być podparta na całej powierzchni przy użyciu stempli montażowych, rozmieszczonych w odpowiednich odległościach. Belki układa się na ścianach nośnych, a następnie wpasowuje się między nie pustaki. Kluczowe jest staranne wykonanie zbrojenia wieńców i żeber rozdzielczych. Należy pamiętać, że wieńce żelbetowe na obrzeżach stropów powinny być betonowane równocześnie ze stropem, aby zapewnić monolityczność konstrukcji. Pod ściankami działowymi biegnącymi równolegle do belek konieczne jest wykonanie wzmocnionych żeber stropowych. Ostatnim etapem jest równomierne wylanie i zagęszczenie nadbetonu.
Równie ważna co montaż jest logistyka. Przed zamówieniem materiałów koniecznie należy ustalić koszty dostawy, które mogą stanowić znaczną część wydatków. Warto również upewnić się co do dostępności towaru i terminu realizacji, aby uniknąć przestojów na budowie. Ze względu na długość belek i wagę pustaków, należy zaplanować odpowiedni sprzęt do rozładunku na placu budowy. Przed podjęciem ostatecznej decyzji niezbędne jest dokładne sprawdzenie projektu, dostosowanie wyboru wariantu Teriva do indywidualnych potrzeb, porównanie ofert różnych dostawców oraz rozważenie alternatywnych rozwiązań, takich jak oferowane przez firmę Dachmur pustaki szalunkowe wieńcowe typu L i C.
Porównanie stropu Teriva z innymi systemami
Strop Teriva, będąc popularnym rozwiązaniem, często staje w konkurencji z innymi systemami dostępnymi na rynku. W porównaniu do stropów żelbetowych monolitycznych, Teriva jest znacznie lżejsza, a jej montaż jest prostszy i szybszy, ponieważ nie wymaga pełnego deskowania i zużywa mniej betonu. Chociaż stropy monolityczne oferują większą swobodę w kształtowaniu przestrzeni i wyższą nośność przy dużych rozpiętościach, Teriva jest często bardziej opłacalna przy standardowych obciążeniach i rozpiętościach.
W kategorii innych stropów gęstożebrowych, takich jak FERT, zasada działania jest podobna. Różnice mogą występować w parametrach belek czy rodzaju pustaków, jednak Teriva pozostaje jednym z najszerzej znanych, sprawdzonych i dostępnych systemów w tej klasie.
W zestawieniu ze stropami w pełni prefabrykowanymi, jak płyty kanałowe, Teriva wykazuje większą elastyczność. Prefabrykaty zapewniają ekstremalnie szybki montaż, ale wymagają użycia ciężkiego dźwigu i są trudniejsze do adaptacji przy nietypowych kształtach budynku. Z kolei strop Teriva pozwala na docinanie belek na budowie i montaż bez ciężkiego sprzętu, co czyni go często tańszym i bardziej praktycznym rozwiązaniem w mniejszych budynkach jednorodzinnych.
Podsumowując, strop Teriva jest doskonałym wyborem dla budownictwa jednorodzinnego oraz mniejszych obiektów wielorodzinnych i użyteczności publicznej, gdzie priorytetem jest równowaga między kosztem, szybkością montażu a dobrymi parametrami technicznymi. Jego elastyczność i sprawdzone rozwiązania sprawiają, że pozostaje jednym z najczęściej wybieranych systemów stropowych w Polsce.































