Rozporzadzenie o zrzuceniu bomby

Dnia 23 lipca 1945 r. George Harrison wysłał do Poczdamu telegram informujący prezydenta Trumana, iż zrzucenie bomby atomowej na Japonię jest możliwe po l sierpnia. Nazajutrz, 24 lipca 1945 r., a więc na dwa dni przed wezwaniem Japonii do kapitulacji przez uczestników konferencji poczdamskiej, prezydent Truman zaaprobował rozkaz napisany przez generała Grovesa o zrzuceniu bomby po dniu 3 sierpnia na jedno z japońskich miast: Hiroszimę, Kokurę28), Nagatę lub Nagasaki. Następnego dnia rozkaz został wysłany przez pełniącego obowiązki szefa sztabu generała Thomasa Handy’ego do głównodowodzącego strategicznymi siłami powietrznymi na Pacyfiku, generała Carla Spaatza. Rozkaz ten dawał znaczną swobodę dowódcom szczebla lokalnego, którzy mogli zadecydować o momencie wykonania bombardowania atomowego, czy wyborze celów w ramach ustalonej listy. Tokio nie wchodziło w rachubę, bowiem wcześniej (9-10 marca 1945 r.) zostało bardzo zniszczone podczas amerykańskich nalotów dywanowych z użyciem bomb zapalających (łącznie 20001). Zginęło wówczas prawie 100 tyś. mieszkańców, a 30 km2 miasta legło w gruzach. Z kolei na wcześniejszej liście miast – celów ataku jądrowego, opracowanej przez Joyce’a Stearnsa, znajdowało się m.in. również cesarskie miasto Kioto, które dzięki interwencji sekretarza wojny Stimsona u prezydenta Trumana zostało usunięte z listy i w ten sposób ocalone. Warto przypomnieć, iż do zwolenników zrzucenia bomby atomowej na Kioto należał węgierski emigrant, współuczestnik prac w Los Alamos, John von Neumann (później jeden z twórców maszyny elektronicznej ENIAC), wg którego w ten sposób zostałby osiągnięty największy efekt strategiczny.